مسیر سخت و کار دشوار وزارت ورزش برای برگزاری مجامع انتخاباتی پیش رو

در ماههای اخیر، وضعیت بلاتکلیف برخی فدراسیونهای ورزشی کشور به یکی از دغدغههای اصلی جامعه ورزش تبدیل شده است. با وجود گذشت مدتزمان قانونی تعیینشده برای دوره سرپرستی در چند فدراسیون، مجامع انتخاباتی این نهادها هنوز برگزار نشده و خبری از انتخاب رؤسای جدید نیست؛ موضوعی که نشاندهنده نوعی رخوت اداری، تعلل در تصمیمگیری و عدم نظارت کافی وزارت ورزش بر فرآیندهای انتخاباتی است.
علل تاخیر در برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیونها
بررسی روند فعلی و گزارشهای رسمی و غیررسمی، حاکی از وجود چند عامل کلیدی در عقبافتادگی روند انتخابات فدراسیونهاست:
۱. نقص یا ابهام در اساسنامه فدراسیونها: در برخی موارد، تفسیرهای متفاوت از مفاد اساسنامه یا تغییرات مکرر در آن موجب سردرگمی و توقف فرآیند ثبتنام و تایید صلاحیتها شده است.
۲. عدم تعیین تکلیف افراد مشمول ماده ۶۰ قانون خدمات کشوری: برخی از داوطلبان احراز پست ریاست، به دلایل مرتبط با اشتغال در نهادهای دولتی یا شبهدولتی، دچار مشکل در تایید صلاحیت شدهاند و این موضوع باعث طولانی شدن فرآیند انتخابات شده است.
۳. بیبرنامگی و تعلل وزارت ورزش: نبود یک تقویم دقیق و الزامآور برای برگزاری انتخابات باعث شده تا برخی فدراسیونها بدون فشار قانونی در حالت سرپرستی باقی بمانند.
۴. مداخلات پنهان و تلاش برای مهندسی انتخابات: در برخی موارد، شائبههایی در خصوص تلاش برای تأثیرگذاری بر روند تأیید صلاحیتها یا تعیین ترکیب مجامع وجود دارد که موجب توقفهای عمدی در مسیر قانونی شده است.
۵. مشکلات حقوقی و پروندههای باز در نهادهای نظارتی: بعضی از فدراسیونها با پروندههای مالی یا مدیریتی مواجهاند که مانع از آغاز روند انتخابات شده و وزارت ورزش نیز در انتظار تعیینتکلیف این موارد است.
پیامدهای تاخیر در انتخابات فدراسیونها
کاهش مشروعیت و اقتدار فدراسیونها در مجامع بینالمللی
ایجاد فضای بیاعتمادی در میان ورزشکاران و مربیان
افزایش احتمال تصمیمگیریهای سلیقهای و بدون نظارت در دوره سرپرستی
خلأ برنامهریزی و سیاستگذاری بلندمدت در رشتههای ورزشی
بیثباتی مالی و کندی در جذب اسپانسر یا حمایتهای سازمانی
راهکارهایی برای خروج از بحران بلاتکلیفی انتخاباتی:
برای حل این بحران و بازگشت فدراسیونها به مسیر قانونی و ساختارمند، وزارت ورزش و جوانان باید اقدامات زیر را بهطور جدی در دستور کار قرار دهد:
۱. تدوین تقویم دقیق انتخاباتی: الزام به انتشار یک جدول زمانبندی شفاف برای برگزاری انتخابات تمام فدراسیونهای دارای سرپرست و نظارت بر اجرای آن بدون تعویق.
۲. تسریع در بررسی صلاحیتها: همکاری نزدیک با نهادهای نظارتی و امنیتی برای بررسی فوری و دقیق سوابق داوطلبان و جلوگیری از اطاله روند تأیید صلاحیت.
۳. افزایش شفافیت و اطلاعرسانی عمومی: گزارشدهی منظم به رسانهها و افکار عمومی درباره وضعیت انتخابات هر فدراسیون، مراحل طیشده و موانع موجود.
۴. اصلاحات حقوقی در اساسنامهها: بررسی تطبیقی اساسنامه فدراسیونها با قوانین بالادستی و رفع ابهامات حقوقی که منجر به توقف روند قانونی میشود.
۵. تقویت نظارت دیوان محاسبات و سازمان بازرسی: فعالسازی سازوکارهای نظارتی بر فرآیندهای انتخاباتی برای جلوگیری از فساد، مداخلات غیرقانونی و تخلفات انتخاباتی.
۶. تعیین ضربالاجل برای پایان سرپرستیها: وضع مقررات جدید برای پایان قطعی دوران سرپرستی پس از مدت معین و معرفی گزینههای جایگزین توسط وزارت ورزش در صورت عدم اجرای انتخابات.
تأخیر در برگزاری انتخابات فدراسیونهای ورزشی نهتنها کار مدیریت در ورزش کشور را سخت میکند، بلکه نشان میدهد برای نهادینهسازی دموکراسی و شفافیت در بدنه ورزش کار دشواری پیش رو است. حل این مشکل، نیازمند برخورد قانونی، سریع و ساختاری از سوی وزارت ورزش و نظارت مستمر نهادهای بالادستی است؛ چرا که تداوم این روند، میتواند حتی تبعات سنگینی برای اعتبار ورزش ایران در سطح ملی و بینالمللی داشته باشد.
انتهای پیام/