پنج گوی نقره‌ای غول‌پیکر در بالای سر تاب می‌خورند و با ریتمی هیپنوتیزم‌کننده یادآور دستگاه «گهواره نیوتن» هستند. «لمس نکردن ممنوع»؛ این شعار روبرتو فانتائوزی، بنیان‌گذار موزه بادکنک و برگزارکننده این نمایشگاه است.
این نمایشگاه، در عین محتوای طنزگونه، دقیق و هنرمندانه است: کیسه‌های زباله مشکی همچون ریه انسانی بر دیوارها نفس می‌کشند، تختی به‌آرامی دم و بازدم دارد و یک خانه شیشه‌ای از بادکنک‌های آبی پر می‌شود.
موراکامی‌ها، زوج هنرمند ژاپنی-بریتانیایی، حباب‌هایی پر از دود از درختشان می‌افشانند و در پایان نمایشگاه بازدیدکنندگان در دریایی از دو میلیون توپ سیاه غرق می‌شوند.
