بررسی گلکسی زد فولد ۷؛ بهترین زمان برای ورود به دنیای تاشوها

گلکسی زد فولد ۷؛ سبک‌تر، باریک‌تر، مقاوم‌تر، با فرورفتگی کم‌عمق‌تر وسط نمایشگر و فرم‌فکتور استانداردتر از نسل قبل. از نظر بسیاری، زد فولد ۷ معیار جدید گوشی‌های تاشدنی است؛ اما این ادعا در بازار بزرگ‌تر و در برابر رقبای سرسخت چینی چقدر دوام می‌آورد؟

حقیقت این است که سامسونگ در رسیدن به رکورد ضخامت کمتر از ۹ میلی‌متر، قافیه را در کمتر از یک هفته به آنر مجیک V5 باخت و در زمینه‌ی فرم‌فکتور استاندارد نمایشگر بیرونی هم نزدیک به نیم سال از رقیب دیگرش، اوپو، عقب است. بگذریم که فایند N5 از باتری سیلیکون‌کربن با ظرفیت حدودا ۳۰ درصد بیشتر بهره می‌برد و هر دو نمایشگر داخلی و خارجی‌اش از قلم استایلوس پشتیبانی می‌کنند؛ قابلیتی که کره‌ای‌ها در نسل جدید تاشدنی‌شان به‌کلی کنار گذاشته‌اند.

گلکسی زد فولد ۷ از بسیاری از جهات، پیشرفت محسوس و دلپذیری نسبت‌به نسل پیش به‌شمار می‌رود؛ اما این ارتقاهای جزئی و محافظه‌کارانه همچنان برای ترغیب اکثر کاربران به خرید گوشی تاشدنی کافی نیست؛ درحالی‌که از «هر سه گوشی تاشدنی فروخته‌شده در جهان، دوتا در چین به فروش می‌رسد»، سامسونگ برای تکامل گوشی متمایز خود نیاز به نوآوری‌های چشم‌گیرتر و سریع‌تری از رقبا دارد.

اما تا آن موقع، گلکسی زد فولد ۷ احتمالا یکی از چشم‌نوازترین گوشی‌هایی است که تاکنون دیده‌اید.

می‌گویند طراحی، یک چیز سلیقه‌ای است؛ اما بعید می‌دانم کمتر کسی با دیدن گلکسی زد فولد ۷ بلافاصله عاشق زیبایی و ظرافت مهندسی آن نشود؛ به‌ویژه رنگ سورمه‌ای مات این گوشی که ما برای بررسی در اختیار داشتیم.

حتی اگر از سرسختانه‌ترین مخالفان گوشی‌های تاشدنی باشید، به‌سختی می‌توانید از زبان طراحی پرچم‌دار جدید سامسونگ ایراد بگیرید. زد فولد ۷ با کاهش وزن ۱۰ درصدی نسبت‌به نسل پیش، به‌قدری سبک است که احساس می‌کنید وزش باد آن را از روی دست‌هایتان بلند خواهد کرد!‌ ضخامت دستگاه هم با کاهش خیره‌کننده‌ی ۲۶ درصدی، حالا به ۸٫۹ میلی‌متر رسیده که بزرگ‌ترین بهبود نسلی در کل تاریخ سری زد فولد به‌شمار می‌رود.

مهم‌تر اینکه سامسونگ بالاخره دست از یکدندگی برداشت و یکی از بزرگ‌ترین انتقادات به نسل‌های قبلی، یعنی باریکی ناخوشایند نمایشگر بیرونی را برطرف کرد. زد فولد ۷ حالا با نسبت‌تصویر ۲۱:۹، پهن‌تر و کمی کوتاه‌تر از زد فولد ۶ است تا هم گوشی خوش‌دست‌تر شود و هم برای تایپ‌کردن و استفاده از اپلیکیشن‌ها دیگر نیازی به بازکردن مداوم دستگاه نداشته باشید.

نتیجه‌ی این ظرافت مهندسی، یک گوشی تاشدنی چشم‌نواز و لوکس است که در حالت بسته، تقریبا هیچ تفاوتی با گوشی‌های پرچم‌دار معمولی ندارد. شاید خوشحال‌کننده‌ترین بخش از نوشتن بررسی زد فولد ۷ برای من این بود که حالا پس از هفت نسل می‌توانم از تشبیه‌کردن گلکسی فولد به ریموت‌کنترل تلویزیون دست بردارم!

البته زبان طراحی گلکسی زد فولد ۷ بی‌عیب‌ونقص نیست؛ فرورفتگی وسط نمایشگر به‌لطف لولای جدید «Armor FlexHinge» به‌سختی حس می‌شود؛ اما همچنان به‌چشم می‌آید. این لولا مقاومت قابل‌توجهی هم از خود نشان می‌دهد و هر بار که برای باز کردن گوشی با آن کلنجار می‌روید، احتمالا از آسیب‌رساندن تصادفی به نمایشگر انعطاف‌پذیر و بسیار گران‌قیمت دستگاه دچار استرس شوید.

البته سفتی لولا بیش از آنکه نقص طراحی باشد، نوعی مصالحه‌ی مهندسی است تا هم دستگاه مقاومت بیشتری در برابر نفوذ ذرات داشته باشد و هم بتوان آن را در زوایای مختلف (Flex Mode) باز نگه داشت. بااین‌حال، آن حس کلنجاررفتن با لولا، لذت کار با محصولی چند هزار دلاری را کمی خدشه‌دار می‌کند.

طراحی حفره‌ای سلفی که جایگزین دوربین زیر نمایشگر شده هم کمی به یکپارچگی صفحه لطمه می‌زند؛ هرچند نمایشگر بزرگ‌تر ۸ اینچی درنهایت فضای مفید بیشتری در اختیارتان می‌گذارد.

شاید بزرگ‌ترین ایرادی که بتوان به طراحی زد فولد ۷ گرفت، برآمدگی ناخوشایند دوربین‌ها باشد که با باریک‌تر شدن بدنه، بیش از پیش به‌چشم می‌آید و هنگام قرار گرفتن روی سطح صاف، با هر لمسی مثل الاگلنگ لق می‌زند! البته قاب احتمالا بتواند این مشکل را تاحدی برطرف کند.

تغییرات ابعادی گلکسی زد فولد ۷ به‌طرز شگرفی روی تجربه‌ی بصری و سبک‌وسیاق استفاده از آن تأثیر گذاشته است؛ سال‌های سال گفتیم که ضخامت بسیار زیاد و نسبت تصویر ریموت‌کنترلی، کشیده و بسیار باریک فولد باعث می‌شد تا به استفاده از دستگاه در حالت تاشده رغبت چندانی نداشته باشید؛ زیرا چنانچه ابعاد انگشتانتان مانند هر آدمیزاد دیگری می‌بود (!)، به‌سختی می‌توانستید با کلیدهای درهم‌فشرده‌ی کیبورد، چند کلمه تایپ کنید؛ زد فولد ۷ فرسنگ‌ها با این تجربه فاصله دارد.

نمایشگر کاور گلکسی زد فولد ۷ اکنون به‌جای پنل ۶٫۳ اینچی و ۲۲:۹ نسل قبلی از پنل ۶٫۵ اینچی و ۲۱:۹ با وضوح ۲۵۲۰ × ۱۰۸۰ پیکسل بهره می‌برد؛ بنابراین نسبت تصویر آن به گوشی‌های هوشمند عادی همچون گلکسی S25 اولترا بسیار نزدیک است و حس‌وحالی مشابه را انتقال می‌دهد؛ روی این نمایشگر تجربه‌ی بسیار بهتری از تایپ‌کردن یا گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی را خواهید داشت. سامسونگ به‌جای گوریلا گلس ویکتوس ۲ از گوریلا گلس سرامیک ۲ برای محافظت از نمایشگر کاور بهره می‌برد.

در سوی دیگر، نمایشگر اصلی زد فولد ۷ به‌جای پنل ۷٫۶ اینچی، از پنل ۸٫۰ اینچی و ۲۱۸۴ × ۱۹۶۸ پیکسلی با تراکم پیکسلی ۳۶۸ پیکسل‌براینچ بهره می‌برد که مربعی‌تر از نمایشگر زد فولد ۶ است و تجربه‌ی نزدیک به تبلت‌های ایدئال ارائه می‌دهد. سامسونگ درباره‌ی تاخوردگی نمایشگر اطلاعاتی ارائه نمی‌دهد؛ اما براساس برداشت اولیه‌ما، در نسل جدید، فرورفتگی میانی نمایشگر کمتر به‌چشم می‌آید. کره‌ای‌ها برای محافظت از نمایشگر اصلی دستگاه از شیشه‌ای با ۵۰ درصد ضخامت بیشتر و لایه‌ای توری از جنس تیتانیوم درجه‌ی ۴ استفاده کرده‌اند.

هر دو نمایشگر زد فولد ۷ از پنل LTPO OLED بهره می‌برند؛ بنابراین از نرخ نوسازی تطبیقی بالغ‌بر ۱۲۰ هرتز پشتیبانی می‌کنند؛ این نمایشگرها با محتوای HDR مبتنی‌بر استاندارد +HDR10 سازگاری دارند؛ اما مایه‌ی تعجب نیست که از سازگاری با استاندارد پیشرفته‌ی دالبی‌ویژن خبری نباشد. زد فولد ۷ حین پخش ویدیوی HDR زومیت به روی نمایشگر اصلی و کاور به‌ترتیب به روشنایی ۲۶۸۰ و ۲۳۰۰ نیت دست یافت.

ما حداکثر روشنایی خودکار نمایشگر اصلی و کاور زد فولد ۷ را با معیار ۵۰درصدی زومیت به‌ترتیب معادل ۱۷۰۰ و ۲۰۱۶ نیست به‌دست آوردیم که به‌خودی خود اعداد معقولی به‌شمار می‌آیند؛ اما اندکی پایین‌تر از اعداد به‌دست‌آمده برای نسل قبلی هستند. با فعال‌سازی Extra Brightness، روشنایی دستی گوشی برای نمایشگر اصلی و کاور در تست‌های ما ۸۸۳ و ۹۰۵ نیت به‌دست آمد.

یکی از موارد محسوس در نمایشگرهای زد فولد ۷ به بهبود پوشش و دقت نمایش رنگ‌های آن بازمی‌گردد؛ تاشدنی جدید سامسونگ می‌تواند فضاهای رنگی DCI P3 و sRGB را به‌طور کامل پوشش دهد و دقت آن در نمایش این رنگ‌ها نیز به‌مراتب بهتر از نسل گذشته است؛ به‌عنوان مثال، در تاشدنی قبلی سامسونگ، شاهد پوشش فضای sRGB با خطای ۳٫۲ بودیم؛ درحالی‌که این عدد در زد فولد ۷ به‌حدود ۱٫۶ می‌رسد.

گلکسی زد فولد ۷ در بخش صدا، سازی ناکوک می‌زند و تجربه‌ای در حدواندازه‌ی یک پرچم‌دار ارائه نمی‌دهد. اسپیکرها که هر دو در نیمه‌ی نمایشگر کاور قرار گرفته‌اند، حجم صدای متوسطی دارند و در مقایسه با نسل پیش، یک گام به عقب برداشته‌اند. پوشش بیس متوسط رو به ضعیف است و صداهای بم آن‌طور که باید، کوبنده و عمیق به گوش نمی‌رسند. به‌نظر می‌رسد یکی از تبعات باریک‌تر شدن گوشی، کاهش حجم صدا درمقایسه‌با نسل قبل باشد.

در بازه‌ی میانی، اوضاع کمی بهتر است. صدای خواننده و سازهای اصلی کیفیت خوبی دارند؛ اما در قطعات شلوغ، صدای خواننده گاهی در هیاهوی سازها گم می‌شود و کمی خفه به نظر می‌رسد. بازه‌ی بالایی شاید درخشان‌ترین نقطه در تجربه‌ی صوتی زد فولد ۷ باشد که با پوششی قابل‌قبول، رنگ‌ولعاب آهنگ‌ها را حفظ می‌کند. هرچند تاشوی جدید سامسونگ کنترل مناسبی روی دیستورشن ندارد و با بالارفتن حجم صدا و پخش آهنگ‌های شلوغ، صدا به‌وضوح به هم می‌ریزد.

تلاش‌های سامسونگ برای جای‌دادن حسگر ۲۰۰مگاپیکسلی در دل گوشی باریک و سبک گلکسی S25 اج باعث شد که کره‌ای‌ها با یک تیر دو نشان بزنند و این حسگر را روی بدنه‌ی بسیار باریک زد فولد ۷ سوار کرده و آن را مانند نسل‌های قبلی با دوربین تله‌فوتوی سه‌برابری ۱۰مگاپیکسلی و دوربین اولتراواید جدید با حسگر ۱۲مگاپیکسلی بزرگ‌تر همراه کنند.

به‌جز ارتقای حسگر دوربین واید به‌نمونه‌ی ۲۰۰ مگاپیکسلی، حسگر پیشین دوربین اولتراواید جای خود را به نمونه‌ی ۵۶ درصد بزرگ‌تر و مشترک با مدل‌های غیراولترای سری S25 داده؛ بنابراین عکاسی این گوشی روی کاغذ چیزی مابین S25 اولترا و دیگر اعضای خانواده S25 قرار می‌گیرد، در عمل نیز عملکرد عکاسی تاشدنی سامسونگ با تمامی دوربین‌هایی که معادلشان در S25 اولترا وجود دارد، بسیار نزدیک به‌هم است.

باوجود این‌که گلکسی S25 اولترا از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی برای ثبت عکس‌های اولتراواید استفاده می‌کند، اما از خروجی ۱۲ مگاپیکسلی دو گوشی تقریبا هیچ تفاوتی از نظر سطح جزئیات، کنتراست و رنگ قابل تشخیص نیست. تنها شاید اندکی گستره‌ی دینامیکی عکس‌های S25 اولترا در برخی‌از سناریوها بیشتر بوده و در نتیجه جزئیات نواحی تاریک مشخص‌تر باشد.

چنین قاعده‌ای در مورد دوربین واید نیز صدق می‌کند که طبیعتا به‌خاطر استفاده از حسگر و کالیبراسیون مشابه، خلاف انتظار نیست؛ با این‌حال برخی تفاوت‌ها پررنگ‌تراند؛ به‌عنوان مثال، عکس‌های زد فولد اندکی از نظر رنگی شاداب‌تر و گرم‌تر بوده و کنتراست بیشتری نیز دارند؛ در نتیجه ممکن است از نگاه کاربر زنده‌تر و خوشایندتر باشند. اگرچه این تفاوت با دقت زیاد و مقایسه‌ی ریزبینانه نمود پیدا می‌کند و نتایج در مجموع (به‌خصوص از نظر جزئیات) بسیار نزدیک‌به‌هم هستند.

S25 اولترا و Z Fold 7 شبیه‌ترین عکس‌ها از هر نظری به‌یکدیگر را با دوربین تله‌فوتو سه‌برابریشان می‌گیرند و حتی تفاوت‌های دو دوربین دیگر اصلا به‌چشم نمی‌آید؛ البته شاید با کمی اغماض بتوان گفت که تاشدنی سامسونگ عکس‌های کنتراستی‌تر با سطح نویز کمتر می‌گیرد؛ اما رنگ، نور، جزئیات و گستره‌ی دینامیکی دو گوشی مو نمی‌زنند.

خروجی عکس‌های ۵۰ و ۲۰۰ مگاپیکسلی دو گوشی به‌جز همان تفاوت‌های ناچیزی که از نظر رنگ و کنتراست وجود داشت، مشابه هم هستند. به‌طور کلی عملکرد عکاسی زد فولد ۷ در روز باتوجه به پیچیدگی‌های فنی بسیار رضایت‌بخش و قابل تحسین است و درسطح پرچمدارانی مانند S25 اولترا قرار می‌گیرد که از این نظر کاملا ثابت‌شده و قابل اعتماد هستند.

یک نکته این‌که شاداب‌تر بودن رنگ‌ها در عکس‌های پرتره نمود بیشتری پیدا می‌کند؛ درحالی‌که پرتره‌های S25 اولترا حال‌وهوای طبیعی‌تری دارند و نور محیطی در آن‌ها بهتر پردازش می‌‌شود. عکس‌های پرتره با هر دو دوربین واید و تله‌فوتو با جزئیات بسیار بالا و جلوه‌ی بوکه‌ی استاندارد ثبت می‌شوند.

دوربین اولتراواید زد فولد ۷ فوکوس ثابت ندارد و به‌ فوکوس خودکار Dual Pixel مجهز شده؛ بنابراین می‌تواند عکس‌های ماکرو از فواصل بسیار نزدیک از سوژه بگیرد. این عکس‌ها در مقایسه با S25 اولترا سطح جزئیات و محدوده‌ی فوکوس یکسانی به‌نمایش می‌گذارند؛ اما از نظر رنگی و گرم‌تر بودن عکس‌های زد فولد، تفاوت مشهود است.

برخلاف روز، تأثیر حسگر دقیق‌تر روی عکس‌های شب دوربین اولتراواید بیشتر احساس شده و همین امر باعث می‌شود که بافت‌های پیچیده، واضح‌تر و حتی روشن‌تر دیده شوند. زد فولد همچنان روی کنتراست بیشتر در عکس‌های شب تمامی دوربین‌ها تأکید دارد. حال، غلیط‌تر دیده‌شدن و گرم‌تر بودن رنگ‌ها در دوربین واید را نیز باید به‌این تفاوت‌ها افزود. دوربین تله‌فوتوی S25 اولترا به‌نظر می‌رسد به‌خاطر حسگر ۲۵ درصد بزرگ‌تر نور بیشتری جذب می‌کند و نویز کمتری نیز دارد؛ بنابراین اندکی در شب نسبت‌به زد فولد ۷ برتری می‌یابد.

زد فولد ۷ برای جبران کیفیت پایین دوربین سلفی صفحه‌نمایش اصلی، تیر خلاصی به‌فناوری دوربین سلفی زیر نمایشگر زد و حسگر چهار مگاپیکسلی نسل پیش‌ را با حسگر ۱۰ مگاپیکسلی و لنزی ۱۷ میلی‌متری با زاویه‌ی دید ۱۰۰ درجه‌ای جایگزین کرد تا محدوده‌ی وسیع‌تری پوشش داده شود. این حسگر برای نمایشگر کاور نیز با لنز بسته‌تر ۲۳ میلی‌متری استفاده می‌شود.

به‌دلیل استفاده از حسگر ۱۰ مگاپیکسلی، سطح جزئیات آن‌چنان زیاد نیست؛ اما رضایت‌بخش است و به‌طور کلی می‌توان عکس‌های خوب و روشنی را از هر دو دوربین سلفی انتظار داشت. همچنین دیگر از افت کیفیت قابل توجه عکس‌های سلفی صفحه‌نمایش اصلی به‌دلیل عبور متقاطع و ناکافی نور خبری نیست. عکس‌ها کماکان کنتراستی‌تر هستند و سلفی کاور رنگ‌های گرم‌تری به‌نمایش می‌گذارد.

کره‌ای‌ها به پشتوانه‌ی تجربه‌ی خود در عرضه‌ی گوشی کم‌ضخامت گلکسی S25 Edge، این‌بار بدون هراس از بدنه‌ی باریک، در گلکسی زد فولد ۷ از نسخه‌ی اورکلاک‌شده‌ی تراشه‌ی Snapdragon 8 Elite استفاده کرده‌اند؛ دقیقا همان تراشه‌ای که در گلکسی S25 اولترا، پرچم‌دار قدرتمندشان به‌کاربرده‌اند؛ بنابراین عملکرد پردازشی سطح بالای زد فولد ۷ دور از ذهن نیست؛ موضوعی که به‌واسطه‌ی هماهنگی میان سخت‌افزار قدرتمند و نرم‌افزار بهینه‌ی سامسونگ، از همان ابتدای کار با دستگاه کاملاً محسوس بود.

براساس بنچمارک‌های متداول، گلکسی زد فولد ۷ اکنون به‌لطف تراشه‌ی قدرتمند کوالکام، نسبت به نسل گذشته تا ۱۷ درصد در پردازش‌های تک‌هسته‌ای، ۲۴ درصد در پردازش‌های چند‌هسته‌ای CPU و ۲۰ درصد در عملکرد خام GPU بهبود یافته است. مجموع این پیشرفت‌ها خود را در اجرای سریع‌تر اپلیکیشن‌ها، بارگذاری روان‌تر بازی‌ها و عملکرد پایدارتر مالتی‌تسکینگ به‌خوبی نشان می‌دهند.

استفاده از سخت‌افزار قدرتمند در چنین فضای محدود و فشرده‌ای، آن‌هم بدون استفاده از محفظه‌ی بخار، می‌تواند نقش شمشیری دولبه را ایفا کند و در پردازش‌های سنگین و طولانی‌مدت، گوشی را با چالش‌های حرارتی جدی روبه‌رو سازد.

برای شبیه‌سازی شرایط پرفشار و سنگین، دستگاه را با استرس‌تست‌های رایج تحت فشار قرار دادیم. در این حالت، بررسی نمودار عملکرد در گذر زمان نشان می‌دهد که هر دو واحد CPU و GPU، نه‌تنها با امتیازی کمتر از پرچم‌داران دیگر مجهز به SD 8 Elite آزمون را آغاز می‌کنند، بلکه پس از مدت‌زمان کوتاهی برای حفظ محدوده‌ی دمایی ۴۴ تا ۴۶ درجه‌ی سانتی‌گراد با افت ۵۰ درصدی عملکرد مواجه می‌شوند. با این‌حال دستگاه سعی دارد حتی در چنین شرایط پرچالشی با شیب نسبتا ثابتی به کار خود ادامه دهد.

در جریان اجرای ۲۰ دقیقه‌ای بازی Genshin Impact با بالاترین تنظیمات گرافیکی روی نمایشگر داخلی، پردازنده‌ی گرافیکی تحت فشار قابل‌توجهی قرار گرفت. شیب ثابت نمودار پایداری عملکرد در این‌جا خود را به صورت نرخ فریم پیوسته بین ۴۹ تا ۶۰ فریم‌برثانیه نشان می‌دهد. در چنین شرایطی دما در حوالی ماژول دوربین به ۴۶ درجه‌ی سانتی‌گراد رسید که دمای معقول و منطقی برای گوشی هوشمندی در شرایط پرچالش محسوب می‌شود.

در نهایت اگر استفاده‌ی روزانه‌تان شامل اجرای مداوم بازی‌های سنگین یا ویرایش و تدوین ویدیو است و نیاز دارید از حداکثر توان سخت‌افزاری دستگاه بهره ببرید، خرید گلکسی زد فولد ۷ به‌دلیل محدودیت‌های عملکردی و چالش‌های حرارتی تحت فشارهای طولانی‌مدت، احتمالا انتخاب چندان مناسبی برایتان نخواهد بود.

سامسونگ کماکان Galaxy Z Fold را حتی با وجود ابعاد بزرگ‌تر و رزولوشن بیشتر نمایشگر با باتری ۴۴۰۰ میلی‌آمپرساعتی و سرعت شارژ ۲۵ وات به‌فروش می‌رساند. متأسفانه به‌دلیل ناسازگاری PCMark با اندروید ۱۶، موفق نشدیم شارژدهی گوشی در استفاده‌ی روزمره را شبیه‌سازی کنیم؛ اما در تست ویدیوی معیار زومیت روی هر دو نمایشگر دستگاه، هنگام پخش محتوا روی نمایشگر اصلی (بیرونی)، دستگاه به عدد بسیار خوب ۳۰ ساعت دست‌ یافت.

با تکرار همین تست در حالی‌که نمایشگر داخلی گشوده بود، شارژدهی باتری به ۲۳ ساعت کاهش یافت. با توجه‌به همین تست، تاشوی جدید سامسونگ از نظر میزان شارژدهی بهترین گوشی‌های بازار همچون گلکسی S25 اولترا و وان‌پلاس ۱۳ را از پیش رو برمی‌دارد، در مقام مقایسه شارژدهی گوشی تفاوت چندانی با نسل قبل ندارد؛ اما سامسونگ با اعمال محدودیت‌ها و به‌لطف بهینگی مصرف انرژی تراشه‌ی کوالکام، توانسته است مصرف انرژی نمایشگرهای بزرگ‌تر نسل جدید را به‌خوبی جبران کند.

امسال تاشدنی‌های سامسونگ نخستین گوشی‌های این شرکت هستند که با نسخه‌ی جدید رابط کاربری کره‌ای‌ها عرضه می‌شوند؛ گلکسی زد فولد ۷ با اندروید ۱۶ و پوسته‌ی اختصاصی One UI 8 در اختیار کاربر قرار می‌گیرد و مانند نسل قبلی تا هفت سال به‌روزرسانی نرم‌افزاری و امنیتی دریافت خواهد کرد.

پوسته‌ی One UI 8 در ظاهر تغییرات انقلابی ندارد و بیشتر بر بهبود تجربه‌ی کاربری متمرکز شده است؛ برای مثال، ابزار جدیدی به‌نام Now Bar، اعلان‌های زنده مانند تماس‌های در حال مکالمه یا وضعیت اپلیکیشن‌های مسیریابی را به شکلی مینیمال و کاربردی نمایش می‌دهد تا برای مدیریت آن‌ها نیازی به خروج از برنامه‌ی فعلی نباشد.

قلب تپنده‌ی نرم‌افزار فولد ۷، مجموعه‌ی هوش مصنوعی Galaxy AI است که با نمایشگر تاشدنی دستگاه سازگاری ویژه‌ای پیدا کرده؛ قابلیت Circle to Search اکنون حین بازی یا تماشای ویدیو نیز فعال می‌شود. ابزارهایی مانند Generative Edit نیز برای ویرایش تصاویر و Audio Eraser برای حذف نویز پس‌زمینه از فایل‌های صوتی و ویدیویی، قدرت ویرایش بالایی را با چند لمس ساده در اختیار کاربر قرار می‌دهند. تجربه‌ی چت زنده و چندوجهی (صوتی، تصویری و متنی) با دستیار Gemini در یک پنجره‌ی شناور نیز به‌خوبی پیاده‌سازی شده‌اند.

ارزش واقعی نرم‌افزار دستگاه‌های تاشدنی، در هماهنگی آن با فرم‌فکتور مشخص می‌شود و فولد ۷ عملکرد بسیار خوبی دارد. نوار وظیفه‌ی (Taskbar) بهبودیافته و عملکرد روان قابلیت کشیدن و رها کردن محتوا بین پنجره‌ها، چندوظیفگی را به تجربه‌ای طبیعی و لذت‌بخش تبدیل کرده است. در مجموع، نرم‌افزار دستگاه به نقطه‌ای از پختگی رسیده که کاربر دیگر نیازی به وفق‌دادن خود با محدودیت‌های یک گوشی تاشدنی ندارد؛ همه‌چیز همان‌طور که انتظار می‌رود، کار می‌کند.

تمام پیشرفت‌های رابط کاربری، تحت‌الشعاع تصمیمی بزرگ و بحث‌برانگیز قرار می‌گیرد: حذف کامل پشتیبانی از قلم S Pen. کره‌ای‌ها برای رسیدن به طراحی باریک‌تر و سبک‌تر، یکی از کلیدی‌ترین ویژگی‌های هویتی سری فولد را قربانی کرده‌اند. S Pen وجه تمایز اصلی فولد برای کاربران حرفه‌ای، طراحان و کسانی بود که به‌دنبال بهره‌وری حداکثری بودند. حذف آن، هرچند به بهبود ارگونومی دستگاه کمک کرده؛ اما بخشی از روح محصول را از آن گرفته و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا فولد همچنان ابزار تولید محتوای بی‌رقیبی به‌شمار می‌آید یا به دستگاه چندرسانه‌ای لوکسی تبدیل شده است؟

در نهایت، نرم‌افزار گلکسی زد فولد ۷ یک شمشیر دولبه است؛ از یک سو با One UI 8 به پخته‌ترین و روان‌ترین حالت خود رسیده و آن را به در دسترس‌ترین فولد برای عموم کاربران تبدیل کرده؛ از سوی دیگر، با حذف S Pen، وفادارترین طرفداران و کاربران حرفه‌ای خود را نادیده گرفته است؛ یک مصالحه‌ی بزرگ که هویت کهکشانی تاشدنی سامسونگ را برای همیشه تغییر می‌دهد.

گلکسی زد فولد ۷ بی‌تردید بزرگ‌ترین جهش در تاریخ گوشی‌های تاشدنی سامسونگ و نقطه‌ی عطفی است که این سری را از یک محصول خاص برای علاقه‌مندان، به دستگاهی جذاب برای بدنه‌ی اصلی بازار تبدیل می‌کند. سامسونگ با برطرف کردن بزرگ‌ترین مانع، یعنی ضخامت و وزن زیاد و نسبت تصویر غیرمعمول نمایشگر بیرونی، سرانجام محصولی ساخته که در حالت بسته، پرچمداری شیک، خوش‌دست و کاملاً عادی به نظر می‌رسد و دیگر از کاربر نمی‌خواهد که در جیب خود یک سازش مهندسی را حمل کند. ظرافت طراحی در کنار ارتقای چشمگیر دوربین اصلی به سطح پرچمداران سری S و نمایشگرهای روشن و دقیق، پکیج بسیار وسوسه‌انگیزی را مقابل چشمانمان می‌گذارد.

اما آیا با یک گوشی تاشوی بی‌نقص روبه‌رو هستیم؟ قطعاً خیر. در دنیای فناوری، کمال مطلق وجود ندارد و زد فولد ۷ نیز از این قاعده مستثنی نیست. سامسونگ در طراحی به بلوغ رسیده؛ اما همچنان در برخی زمینه‌ها از رقبای سرسخت چینی خود عقب است؛ رقبایی که زودتر به طراحی‌های باریک‌تر و باتری‌های حجیم‌تر دست یافتند. سرعت شارژ ۲۵ واتی برای دستگاهی در کلاس قیمتی فولد، نقطه‌ضعف آشکاری به‌شمار می‌آید، عملکرد اسپیکرها یک پسرفت محسوس نسبت به نسل قبل محسوب می‌شود و پایداری عملکرد تراشه زیر فشارهای سنگین و طولانی‌مدت، بهترین در کلاس خود نیست.

با این همه، بزرگ‌ترین بده‌بستان نسل هفتم زد فولد، حذف کامل پشتیبانی از قلم S Pen است؛ تصمیمی که هویت زد فولد را از یک ابزار تولید محتوای بی‌رقیب، به دستگاه چندرسانه‌ای لوکس تغییر می‌دهد و برای بخشی از کاربران وفادار این سری، نابخشودنی خواهد بود. با تمام این اوصاف، گلکسی زد فولد ۷ بهترین و کامل‌ترین گوشی تاشویی است که تا به امروز تجربه کرده‌ایم. سامسونگ شاید در برخی مشخصات فنی قافیه را به رقبا باخته باشد؛ اما در تجربه‌ی نرم‌افزاری یکپارچه، قدرت اکوسیستم و دسترسی جهانی، همچنان پیشتازی می‌کند. زد فولد ۷ اولین تاشدنی سامسونگ به‌شمار می‌آید که با اطمینان می‌توان آن را به کسانی که تاکنون به دنیای تاشدنی‌ها بدبین بودند، پیشنهاد داد.

مانع نهایی، برچسب قیمت ۲۰۰۰ دلاری است که آن را از دسترس بسیاری، به‌ویژه در بازار ایران، خارج می‌کند. هرچند با توجه به سابقه‌ی قیمت‌گذاری گوشی‌های سامسونگ در ایران، می‌توان امیدوار بود که قیمت نهایی آن در بازار داخلی منطقی‌تر از تبدیل ارزی مستقیم باشد.

در نهایت، اگر محدودیت بودجه ندارید و منتظر لحظه‌ای مناسب برای ورود به دنیای هیجان‌انگیز تاشوها بودید، گلکسی زد فولد ۷ همان لحظه و همان گوشی است. سامسونگ با این دستگاه، آینده‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن مرز بین گوشی هوشمند و تبلت، زیباتر و باریک‌تر از همیشه است.