دست‌خالی نمایندگان کاروان مونیخ و افول تیراندازی ایران

مسابقات تیراندازی جام جهانی مونیخ ۲۰۲۵ در حالی به پایان رسید که تیم ملی تیراندازی ایران بدون کسب هیچ مدالی از این رویداد بین‌المللی خداحافظی کرد؛ نتیجه‌ای که بار دیگر نگرانی‌ها نسبت به آینده این رشته را پررنگ‌تر از همیشه کرد.

رشته‌ای که نه‌تنها تا چند سال پیش از امید‌های اصلی کاروان ایران در میادین جهانی و المپیکی به‌حساب می‌آمد، بلکه در المپیک گذشته نخستین مدال تاریخ خود را نیز کسب کرده بود.

در حالی که به دلیل کارشکنی کشور میزبان در صدور ویزا، تیم ایران با ترکیبی محدود راهی مونیخ شد، عملکرد ملی‌پوشان نیز نتوانست کورسوی امید را زنده نگه دارد.

در آخرین روز این رقابت‌ها، تیم میکس تفنگ بادی ۱۰ متر متشکل از پوریا نوروزیان و شرمینه چهل‌امیرانی، با امتیاز کلی ۵۲۶ (نوروزیان ۳۱۲.۳ و چهل‌امیرانی ۳۱۳.۷) در رتبه سی‌وچهارم میان ۵۸ تیم قرار گرفت؛ نتیجه‌ای که نه‌تنها فاصله زیادی با سکو داشت، بلکه حتی امید به حضور در میان ۲۰ تیم برتر را نیز از بین برد.

در میان پنج ورزشکار اعزامی، تنها کسی که عملکرد نسبتاً قابل قبولی از خود به‌جا گذاشت هانیه رستمیان بود. او در ماده تپانچه بادی زنان با امتیاز ۵۸۱ در مرحله مقدماتی، چهارم شد، اما در فینال به رتبه هشتم سقوط کرد. در تپانچه ۲۵ متر نیز رستمیان با رکورد ۵۸۸.۲۵ در مقدماتی سوم شد، اما در فینال با ایستادن در رتبه چهارم، باز هم از رسیدن به مدال بازماند.

این دو نتیجه درخشان‌ترین دستاورد‌های کاروان ایران در این مسابقات بودند. سایر نمایندگان نه‌تنها فینالی را تجربه نکردند، بلکه بسیاری از آنها در نیمه پایینی جدول جای گرفتند.

در ماده تفنگ بادی زنان، شرمینه چهل‌امیرانی با امتیاز ۶۳۱.۲ در جایگاه بیست‌و‌یکم ایستاد، فاطمه امینی با ۶۲۹.۶ سی‌وششم شد و نجمه خدمتی با امتیاز ۶۲۸.۳ به رتبه پنجاه‌وششم بسنده کرد؛ نتایجی که در مقایسه با دوره‌های پیشین، پایین‌تر از انتظار بودند.

در بخش مردان، پوریا نوروزیان در تفنگ بادی ۱۰ متر با امتیاز ۶۳۰ در رده سی‌و‌یکم قرار گرفت و در ماده تفنگ سه وضعیت نیز با امتیاز ۵۸۶.۲۸، چهل‌وششم شد. در همین ماده برای زنان، نجمه خدمتی با امتیاز ۵۸۳ رتبه چهل‌ونهم را از آن خود کرد و فاطمه امینی با رکورد ۵۸۰ از مرحله مقدماتی حذف شد.

برای درک بهتر شرایط فعلی تیراندازی ایران، کافی است به عملکرد تاریخی آن در المپیک نگاهی انداخت. در المپیک توکیو، جواد فروغی با مدال طلای تپانچه بادی ۱۰ متر، تاریخ‌سازی کرد و امید‌ها را برای ادامه موفقیت در مسابقات جهانی و قاره‌ای زنده کرد. اما پس از آن، روند نزولی آغاز شد؛ از لغو مکرر اعزام‌ها گرفته تا افت محسوس نتایج در تمامی سطوح! 

بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ در ناگویا ژاپن، شاید مهم‌ترین فرصت باقی‌مانده برای احیای تیراندازی ایران باشد. اما با توجه به عملکرد ضعیف در تورنمنت‌هایی مانند جام جهانی مونیخ، نمی‌توان با اطمینان از موفقیت در آن رویداد سخن گفت.

آنچه اکنون بیش از هر چیز به چشم می‌آید، نیاز فوری به بازسازی فنی و روانی در تیم ملی تیراندازی است. ورزشکارانی مانند هانیه رستمیان و جواد فروغی ثابت کرده‌اند که پتانسیل در این رشته وجود دارد، اما استمرار در لغو اعزام‌ها و نبود برنامه‌ریزی، این استعداد‌ها را در مسیر فرسایش قرار داده است.

انتهای پیام/